When the epic opens, Tulalang was seated on the banks of the Livehanen River, a small tributary of the Kulaman River, happily fashioning ornamental knee bands. He seemed to be concentrated on what he was doing, oblivious of the young women who were sitting by themselves, observing him and noting how different he was from other young men of his age, for he was "never irritated" and was "overly well behaved."
|
|
Masagana ang Kahariang Masinlok. Magandang maganda noon ang umaga. Maningning ang sikat ng araw. Sariwa ang hanging amihan. Lunti ang mga halaman sa paligid. Masigla ang awit ng mga ibon. Bughaw ang kabundukan. Subalit ang kagandahan ng umaga ay hindi nakasiya sa Datu. Wala siyang madamang kaligayahan sa lahat ng namamalas. |
|
Isang araw, ang matsing at ang pagong ay nakakita ng punong saging na lumulutang sa maalong tubig ng ilog. Ito’y isang magandang puno, may malalaki’t luntiang dahon, at may mga ugat pang wari’y kabubuwal lamang pagkatapos ng bagyo. Iniahon nila sa pampang ang punong saging. Ito ay hatiin natin, ang sabi ng pagong, at saka itanim. Pinutol nila ang punong saging sa gitna. |
Minsan nagtampo ang buwan sa araw at ito’y kanyang kinamuhian. Inggit ang dahilan ng lahat. Naiinggit siya sa araw, dahil ito’y mas sikat at hinahangaan ng mga tao kaysa sa kanya. Samantalang siya’y simbolo lamang ng malalagim na bagay. At kung minsan ay ginagawang palatandaan ng kabaliwan! |
|
Ang mag-asawang Musod Burubalaw at Anggoy Ginbitinan ay may mga anak na lalaki. Isa sa kanilang mga anak ay itinuturing na bayani ng mga Sulod Pagandra ng Panay Sentral. Ito ay ang kanilang panganay na si Humadapnon. |
O glorious God, the Holy Spirit Enlighten my mind, Apo [1] So that I can faithfully relate The story of a man. |
|
One stormy day, a monkey was standing by the shore of a river, wondering how he could get to the other side. He could not get over by himself; for the water was deep, and he did not know how to swim. He looked around for some logs; but all he saw was a large crocodile with its mouth wide open, ready to seize him. He was very much frightened; but he said, Oh, Mr. Crocodile, please do not kill me! |
Noong unang panahon ay may isang matandang babae na naninirahan sa tabi ng ilog. Wala siyang ginagawa kundi ang maglinis ng kanyang bakuran at diligin ang kanyang mga pananim. Isang araw, may nanghingi ng kanyang ilang pananim. Ang matanda ay nagalit at pinalayas ang bata. Madamot ang matanda tuwing may pupunta sa kanyang tahanan upang humingi ng tulong, agad niyang pinalalayas ang mga ito. |