Noong unang panahon, may dalawang magkapatid na babae, sina Araw at Buwan. Maganda ang kalooban ni Araw, ang mas matandang kapatid. Pero si Buwan ay malupit at hindi tapat.

Nakapagtataka kung bakit may pulang palong ang mga tandang.  Kapansin-pansin din na kapag pulang-pula ang palong ng tandang ay magilas na magilas ito.  Para bang binata na nagpapaibig sa mga dalaga.

Noong unang panahon, may isang batang buwayang namumuhay sa pampang ng Ilog Pasig.  Siya ay mabangis at ubod ng sakim.  Sa kadahilanang ito, walang ibang hayop ang magkalakas ng loob na siya'y lapitan.  Isang araw habang siya ay namamahinga sa ibabaw ng isang bato, napag-isipan niyang mag-asawa na.

An ox grazing in the field happened to set foot on a young frog.  The frog was crushed to death.  His brothers and sisters who were playing nearby ran at once to tell their mother what had happened. The monster who did it was very big, they said. The mother who was a vain old thing thought that she could easily make herself as big as the monster.

Si Rita ay isang batang lubhang malikot.  Ang kanyang ina ay laging naiinis sa mga ginagawa niyang hindi dapat gawin ng mga batang katulad niya.

Dahil sa ipinakitang kalupitan ng mga tulisang-dagat, ang mga naninirahan sa Balud, sa pangunguna ng mga misyonerong Heswita ay nagtungo sa Binongtoan, isa sa kalapit na nayon.  Doon ay nagsimula silang bumuo ng panibagong nayon at matatag nakuta na yari sa mga batong adobe.  Pinatatag nila ang kanilang nayon.  Naglagay sila ng mga pamigil na harang laban sa marahas na pananalakay ng mga tulisang-dagat.

Ang sampaguita, na ating pambansang bulaklak, ay may iniingatang isang magandang alamat.  Ang dalawang pangunahing tauhan ay bibigyan natin ng mga makabagong pangalan, bagaman ayon sa matatanda, ang mga tagpong inilalarawan sa kuwento ay nangyari noong bago pa dumating dito sa atin ang mga Kastila.

Once upon a time there grew in a forest a large camanchile tree with spreading branches.  Near this tree grew many other trees with beautiful fragrant flowers that attracted travellers.  The camanchile had no fragrant flowers; but still its crown was beautifully shaped, for the leaves received as much light as the leaves of the other trees.  But the beauty of the crown proved of no attraction to travellers, and they passed the tree by.

Pages