Isang lalaki ang naglalakbay pababang Jerusalem at patungong Jeriko. Mula sa kanyang kinatatayuan ay abot-tanaw pa rin niya ang huling bahay sa Jerusalem. Naabutan siya ng sikat ng araw at nagpahinga sa ilalim ng punungkahoy at doon na rin niya kinain ang kanyang pananghalian. Nang siya ay muli niyang isinabit sa kanyang balikat ang sako. Nanatili pa rin siyang nag-iisa sa kanyang paglalakbay. Mataas pa rin ang araw kaya naniniwala siya na makakarating siya sa kanyang pupuntahan. N
|
|
Teksto ng Ating Unang Balagtasan (Ginanap sa Instituto de Mujeres, Maynila noong Abril 2, 1925) Paksa:BULAKLAK NG KALINISAN Kampupot:Sofia Enriquez |
|
O! maningning na Diyos Espiritu Santo Ilawan Apo[1] ninyo ang pag-iisip ko Nang maging tapat sa pagsasalaysay ko Ng kasaysayan ng isang tao. |
Magandang dalaga si Maria. Masipag siya at masigla. Masaya at matalino rin siya. Ano pa't masasabing isa na siyang ulirang dalaga, kaya lang sobra siyang pamangarapin. Umaga o tanghali man ay nangangarap siya. Lagi na lamang siyang nakikitang nakatingin sa malayo, waring nag-iisip at nangangarap nang gising. Dahil dito, nakilala siya sa tawag na Mariang Mapangarapin. |
|
Once upon a time there lived two good friends -- an iguana and a turtle. They always went fishing together. One day the turtle invited the iguana to go catch fish in a certain pond that he knew of. After they had been there about two hours, the old man who owned the pond came along. The iguana escaped, but the turtle was caught. The old man took the turtle home, tied a string around its neck and fastened it under the house. |
Sa lambak ng Nalbuan sa baybayin ng Ilog Naguilian sa La Union ay may mag-asawang kilala sa pangalang Don Juan at Namongan. |
|
Magaganda at mababango ang mga bulaklak sa ating bansa. Isa na rito ang bulaklak ng Dama de Noche. Natatangi ito sa mga bulaklak sapagkat lunti ang kulay nito at sa gabi ito humahalimuyak sa bango. Narito ang isang kuwento na nagpapaliwanag kung bakit sa gabi humahalimuyak sa bango ang bulaklak ng Dama de Noche. |
Pagkatapos ng ilang araw na pag-ulan ay sumikat na ang araw. Maganda na ang panahon. Namasyal ang mga anak ni Inang Palaka sa tabi ng sapa. Nakita nila ang isang kalabaw na nanginginain ng sariwang damo. Sa tingin ng mumunting palaka ay napakalaking palaka ang kalabaw. Dali-dali silang umuwi at ibinalita ito sa kanilang ina. |