Pagkatapos ng ilang araw na pag-ulan ay sumikat na ang araw.  Maganda na ang panahon.  Namasyal ang mga anak ni Inang Palaka sa tabi ng sapa.  Nakita nila ang isang kalabaw na nanginginain ng sariwang damo.  Sa tingin ng mumunting palaka ay napakalaking palaka ang kalabaw.  Dali-dali silang umuwi at ibinalita ito sa kanilang ina.

Mayroong isang hari sa isang malayong kaharian sa Mindanao ang may dalawang anak na lalaki.  Ang nakatatanda ay si Prinsipe Madali at ang nakababata ay si Prinsipe Bantugan.  Sa murang edad ay nagpakita si Prinsipe Bantugan ng magagandang katangian na higit sa kanyang nakatatandang kapatid na si Prinsipe Madali.  Laging sinasabi ng kanilang guro sa kanilang ama na si Prinsipe Bantugan ay napakatalino.  Mabilis siyang matuto, kahit sa paggamit ng espada at palaso.

Dahil sa ipinakitang kalupitan ng mga tulisang-dagat, ang mga naninirahan sa Balud, sa pangunguna ng mga misyonerong Heswita ay nagtungo sa Binongtoan, isa sa kalapit na nayon.  Doon ay nagsimula silang bumuo ng panibagong nayon at matatag nakuta na yari sa mga batong adobe.  Pinatatag nila ang kanilang nayon.  Naglagay sila ng mga pamigil na harang laban sa marahas na pananalakay ng mga tulisang-dagat.

Locust and ant go to the rice field to eat.  After meal, ant takes grain of rice home.  Locust laughs at such unnecessary trouble.  Rice has been harvested.  Hungry locust cannot find rice to eat.  He finally comes to ant's house.  Begs.  Ant laughs.  Who was foolish?

Sabi sa mga alamat, nagka-panahon nuong nakaraan, ang mga diwata o diyos ay namuhay tulad at kasa-kasama ng mga tao.  Kahit na sila ay may hiwaga, nagsasalita sila at umiibig, namimili sa talipapa at iba pang karaniwang gawain ng mga tao hanggang ngayon.

Kapag may paglalaho o eklipse, ang mga tao sa Lanaw at Kotabato ay nangasisigawan.  Hinahampas nila ang mga lata at bakal upang magkaingayan.  Ito’y upang mawala raw agad ang eklipse.

Ang Bukal ng Tiwi ay isa sa magaganda at natatanging pook sa Pilipinas. Ito ay may layong higit-kumulang na apatnapung kilometro sa Lunsod ng Legaspi sa Bikol.  Ang Bukal ng Tiwi ay pinagdarayo ng ating kababayang Pilipino at mga dayuhang turista dahil sa mainit na tubig na sinasabing gamot sa iba't-ibang karamdaman.

One day a female crocodile told her husband that she could not eat any kind of food except the lungs of a monkey.  The husband replied that he would bring her the desired food. The next morning, he started hunting for a monkey.  Finally, he found one on top of a guava tree.  The crocodile said, Oh my dear monkey, why are you eating the leaves of the guava tree?  There are plenty of delicious fruits near my bathing place.

Pages