Sampung datu ang naglakbay patungo sa bagong lupain. Umalis sila sa Borneo upang makaiwas sa kanilang pinuno na masyadong malupit. Pinamunuan ni Datu Puti ang pag-alis sa kaharian ni Sultan Makatunaw. Isang gabi, sampung datu ang sakay ng balangay at naglakbay ng araw at gabi. Matagal na silang naglalakbay ngunit panay dagat lamang ang kanilang natatanaw. Unti-unti na silang nawawalan ng pag-asa.
|
|
Part I. Matabagka (also called Pigsayo, Yugmukanon, Yambunganon) persuades Agyo to confide to her a warning that Agyo has received from his "tumanod" (guardian spirit) and which has plunged him into a state of gloom and restlessness. The warning is to the effect that Imbununga (also called Inhampang) is preparing to invade Nalandangan, Agyo's kingdom. |
|
Ang dakilang diyos ng ating mga ninuno ay nagtataglay ng iba’t-ibang grupo ng iba’t-ibang lugar sa kapuluan. |
Maraming kuwento tungkol sa pinagmulan ng unang babae at lalaki. Bawat rehiyon sa bansa ay may sariling kuwento. Malakas at Maganda Isang ibong kulay abuhin ang naghahanap ng makakain. Nahila niya ang isang uod na nakasiksik sa isang puno ng kawayan. Tinuka niya nang tinuka ang bahaging ito upang makuha at makain ang uod. Hindi niya tinigilan ang pagtuka hanggang sa mabiyak ito. |
|
When the epic opens, Tulalang was seated on the banks of the Livehanen River, a small tributary of the Kulaman River, happily fashioning ornamental knee bands. He seemed to be concentrated on what he was doing, oblivious of the young women who were sitting by themselves, observing him and noting how different he was from other young men of his age, for he was "never irritated" and was "overly well behaved." |
Noong araw sa bayan ng Paete, Laguna ang mga tao ay hindi lumiliban sa pagsisimba. Ang mag-asawang Edna at Manuel ay maagang naghanda upang dumalo sa banal na misa. Lubos na nagmamahalan ang mag-asawa at sa tuwina ay ipinagdarasal nila ang pagmamahalang ito upang lalo pang yumabong. Mahal na mahal ni Manuel ang asawa lalo pa dahil dinadala nito ang binhi ng kanilang pag-iibigan. |
|
Ang mga tao noon ay naninirahan sa kabila ng ulap. Isang araw, ang kaisa-isang anak na babae ng datu ay nagkasakit. Hindi mapalagay ang datu. Tanod, may sakit ang anak ko. Humayo ka, papuntahin mo rito ang manggagamot. Ngayon din! Ngayon din po, Mahal na Datu! Nang dumating ang matandang manggagamot at ang tanod sa tahanan ng Datu. . . |
Yling, a bird reputed to talk, asks Cadugnung, a wise man, to sing of the ancient story of Handiong. This is the story he tells: |
