Sampung datu ang naglakbay patungo sa bagong lupain. Umalis sila sa Borneo upang makaiwas sa kanilang pinuno na masyadong malupit. Pinamunuan ni Datu Puti ang pag-alis sa kaharian ni Sultan Makatunaw. Isang gabi, sampung datu ang sakay ng balangay at naglakbay ng araw at gabi. Matagal na silang naglalakbay ngunit panay dagat lamang ang kanilang natatanaw. Unti-unti na silang nawawalan ng pag-asa.
|
|
Maganda at kahanga-hanga ang Lawa ng Bulusan. Ito ay nasa tuktok ng bundok at napaliligiran ng malalagong punung-kahoy. Malinaw at malalim ang Lawa ng Bulusan. Isa ito sa mga magaganda at kilalang pook sa Kabikulan kaya ito ay ipinagdarayo ng mga turista taon-taon. Saan nagmula ang Lawa ng Bulusan? Ganito ang kuwento ng matatanda sa nagpapaliwanag ng pinagmulan ng maganda at kahanga-hangang lawa sa tuktok ng bundok. |
|
Ang kwento ay nagsimula sa nakatakdang kasal nina Ya-u at Dulaw nang makapulot ng nganga o ua (na tawag ng taga-Kalinga). Ang magkasintahan ay naanyayahan sa isang pistahan sa Madogyaya. Nang sila ay nasa Madogyaya, naakit ang pansin ni Dulliyaw kay Dulaw hanggang si Dulaw ay magkagusto sa kanya. Sa pagplano na ligawan ni Dulaw si Dulliyaw ay naisip nitong painumin ng alak si Ya-u hanggang sa malasing. |
When the epic opens, Tulalang was seated on the banks of the Livehanen River, a small tributary of the Kulaman River, happily fashioning ornamental knee bands. He seemed to be concentrated on what he was doing, oblivious of the young women who were sitting by themselves, observing him and noting how different he was from other young men of his age, for he was "never irritated" and was "overly well behaved." |
|
One day the mango tree spoke to the lampakanay that grew by the swamp: You have much to complain about, Lampakanay; nature has not been fair to you. The weight of a bird is a heavy burden for you. The slightest wandering breeze makes you bow your head. While my head not only stops the rays of the sun but also braves the wildest tempest. Everything for you is a storm, while everything to me seems a zephyr. |
Noong unang panahon ay may mag-asawang naninirahan sa Lamut na nangngangalang Cabigat at Bugan. Sila ay masasaya dahil marami silang nakukuhang pagkain at mga hayop. Isang araw lumabas si Cabigat upang mamasyal na karaniwang isinasagawa sa mga kalapit na nayon. Habang sila’y wala, inilabas ng kanyang asawang si Bugan ang kanyang panghabi upang humabi ng isang tapis. |
|
Buhat nang mapatakbo ni Toniong Tandang si Tenoriong Talisain ay humanap na ng ibang libutan at madaling nakapamayagpag na muli ang Talisain. Ang mga Katyaw na leghorn doon ay madaling nasilaw sa balitang bilis at lakas ni Tenoriong Talisain. At madali niyang naging kaibigan ang pinakamagandang sa mga banyagang manok na si Lolitang Leghorn. Isang araw ay galit na galit na umuwi si Denang Dumalaga. |
Ayon sa matatanda, ang bathalang lumikha ng daigdig ay si Laor. Ayon sa paniwala ng marami ay matagal siyang namuhay na nag-iisa dito sa daigdig. Hindi nalaunan at siya ay nakaramdam ng pagkalungkot sa kanyang pag-iisa. Upang maiwasan ang ganitong pangyayari ay umisip siya ng isang magandang paraan. |