Noong mga unang araw ay sinusugong paminsan-minsan ng bathalang maykapal si Barangaw magmula sa alapaap upang tingnan kung maligaya ang ating mga ninuno.  Kung minsan si Barangaw ay nag-aanyong bahaghari upang pahintuin ang unos na maaaring makasira sa mga pananim.  Kung minsan ay nag-aanyong isang sultan, naglalagay ng putong, nagdadamit ng kundiman at palakad-lakad sa loob at labas ng balangay.

Isang napakagandang prinsesa ang namumuno raw noon sa isang kaharian sa Lanao.  Mahal siya ng kanyang nasasakupan dahil sa kanyang kabutihan at matalinong pamamahala.

Minsan may magkapatid na naninirahan sa isang bayan.  Ang isa ay mayaman.  At ang isa naman ay mahirap na walang ibang pinagkakabuhayan kundi ang pagtatanim ng kalabasa. Isang araw, namunga ng isang kakaibang kalabasa ang kanyang pananim.  Isang kalabasang may pambihirang laki! Hindi alam ng lalaki ang kanyang gagawin sa dambuhalang kalabasa.

Si Demeter ay diyosa ng lupa.  Siya ang namamahala sa pagtatanim at pag-aani ng mga magsasaka.  Kung minsan ay tinatawag siyang Inang-Lupa.  Nakatira siya sa magandang pulo ng Sisilya sa piling ng kanyang anak na si Proserpina.

Sa lambak ng Nalbuan sa baybayin ng Ilog Naguilian sa La Union ay may mag-asawang kilala sa pangalang Don Juan at Namongan.

Ang Lunsod ng San Pablo ay kilala sa pagkakaroon ng maraming lawa o katawan ng tubig sa mga burol at bundok.  Dahil dito tinawag itong Lunsod ng Pitong Lawa.  Isa sa pinakamaganda at pinakamalawak na lawa sa Lunsod ng San Pablo ay ang Lawa ng Sampalok.

Ang kwento ay nagsimula sa nakatakdang kasal nina Ya-u at Dulaw nang makapulot ng nganga o ua (na tawag ng taga-Kalinga).  Ang magkasintahan ay naanyayahan sa isang pistahan sa Madogyaya.  Nang sila ay nasa Madogyaya, naakit ang pansin ni Dulliyaw kay Dulaw hanggang si Dulaw ay magkagusto sa kanya.  Sa pagplano na ligawan ni Dulaw si Dulliyaw ay naisip nitong painumin ng alak si Ya-u hanggang sa malasing.

May mag-asawa na laging pinag-uusapan ng mga kapit-bahay.  Si Bantawan ang lalaki at si Papay ang babae.  Nakatira sila sa bulubunduking lalawigan ng Benguet at ang paggapas ng palay ang kanilang ikinabubuhay.  Tamad si Bantawan.  Masipag si Papay.  Naiiwan sa bahay si Bantawan at si Papay naman ang nagtatrabaho upang sila ay may kainin.  Araw-araw makikita siya sa palayan at gumagapas ng palay.

Pages