Ang palendag ay isang instrumentong pang-musika ng mga Magindanaw. Ito’y galing sa salitang Magindanaw na lendag, na nangangahulugang paghikbi. Gawa ito sa isang uri ng kawayang tinatawag na bakayawan ang mga katutubo. Ito’y may habang dalawa hanggang tatlong talampakan, may tigdadalawang butas sa magkabilang gilid na isang pulgada ang pagitan. Tinutugtog ito na gaya ng plauta.
|
|
Noong unang panahon, may isang batang buwayang namumuhay sa pampang ng Ilog Pasig. Siya ay mabangis at ubod ng sakim. Sa kadahilanang ito, walang ibang hayop ang magkalakas ng loob na siya'y lapitan. Isang araw habang siya ay namamahinga sa ibabaw ng isang bato, napag-isipan niyang mag-asawa na. |
|
Si Prinsipe Bantugan ay kapatid ni Haring Madali sa kaharian ng Bumbaran. Ang prinsipe ay balita sa tapang at kakisigan, kaya't maraming dalaga ang naaakit sa kanya. Dahil sa pangyayaring ito, si Haring Madali ay naiinggit sa kapatid. Nag-utos siya na ipinagbabawal na makipag-usap ang sinuman kay Prinsipe Bantugan. Ang sinumang mahuling makipag-usap sa prinsipe ay parurusahan. |
Kapag may paglalaho o eklipse, ang mga tao sa Lanaw at Kotabato ay nangasisigawan. Hinahampas nila ang mga lata at bakal upang magkaingayan. Ito’y upang mawala raw agad ang eklipse. |
|
Isang umaga, ang tupa ay naglalakad galing sa pastulang malapit sa libis ng bundok. Siya ay nanginain doon ng sariwang damo. Walang anu-ano’y nakarinig siya ng isang magandang tinig na buhat sa kung saan. Dahil sa pananabik ay hinanap niya ang tinig na iyon. Ang tinig ay buhat sa kuliglig. Pinilit niyang hanapin ang kuliglig. |
Noon daw kauna-unahang panahon ay walang anumang bagay sa daigdig kundi langit at dagat lamang. Ang bathala ng langit ay si Kaptan. Ang bathala ng dagat ay si Magwayen. Si Kaptan ay may isang anak na lalake- si Lihangin. Si Magwayen naman ay may isang anak na babae- si Lidagat. Pinagpakasal ng dalawang bathala ang kanilang mga anak at sila’y nagkaanak naman ng apat na lalake- sina Likalibutan, Ladlaw, Libulan, at Lisuga. |
|
Isang gabi, naglalakad si Iput-Iput, (ang alitaptap) patungo sa bahay ng kanyang kaibigan. Nang mapadaan siya sa tapat ng bahay ni Amomongo (ang gorilya), tinanong siya nito: Hoy, Iput-Iput, bakit lagi kang may dala-dalang ilaw? Sumagot si Iput-Iput: Dahil natatakot ako sa mga lamok. Ah, duwag ka pala, ang pang-uuyam ng gorilya. |
Ang mga alamat tungkol sa pinagmulan ng daigdig ay marami. Maaaring ito ay nagmula sa iba’t-ibang rehiyon ng bansa. Gayon pa man, ang lahat ng ito ay kabilang sa unang panahon ng kasaysayan ng ating lahi. |