Noong unang panahon, si Sultan Makan-ali ay nagpakasal sa isang katulong. Nagkaroon sila ng anak na babae at tinawag nila itong Duri. Hindi namana ni Duri ang magandang mukha ng kanyang ina kaya walang manligaw sa kanya. Ngunit sa kabila ng pangit na mukha ni Duri ay mayroon naman siyang malinis at magandang kalooban.
|
|
Kayganda ng buwan! Kay init ng araw! Kay ganda ng mga bituin! Saan-saan sila galing? Ayon kay Impong Tasyo ganito raw ang kuwento: Noong unang panahon, malapit ang langit sa lupa. Iisang lalaki at iisang babae ang nakatira noon sa mundo. Ang pagtatanim ng palay ang kanilang ikinabubuhay. Noon, binabayo pa nila ang palay bago sila magsaing. Kung ano ang hirap ng pagtatanim ay ganoon din ang hirap ng pagbabayo ng palay. |
|
Once there lived a young crocodile on the bank of the Pasig River. He was so fierce and so greedy that no animal dared to approach him. One day while he was resting on a rock, he thought of getting married. He said aloud, I will give all that I have for a wife. As he pronounced these words, a coquettish peahen passed near him. That naughty crocodile expressed his wish again. The coquette listened carefully, and began to examine the crocodile's looks. |
Isang araw ang babaing maggagatas ay nagpunta sa palengke na may bote ng gatas sa kanyang ulo. Maganda at mabuti ang panahon ng araw na iyon. Habang siya ay naglalakad sa maruming lansangan, siya ay nagsimula ng mangarap kung ano ang kanyang gagawin sa perang mapagbibilihan niya ng gatas. |
|
The tortoise and the monkey found once a banana tree floating amidst the waves of a river. It was a very fine tree, with large green leaves, and with roots, just as if it had been pulled off by a storm. They took it ashore. Let us divide it, said the tortoise, and plant each its portion. |
Mahal na mahal ni Aling Rosa ang kanyang anak na si Pina. Inaalagaan niya itong mabuti at hindi niya pinagagawa sa bahay upang hindi mapagod. Masaya na siyang nagsisilbi sa anak at gumawa ng lahat ng trabaho sa bahay. Si Pina ay lumaki sa layaw dahil sa kagagawan ni Aling Rosa. Gustuhin man niyang turuan itong gumawa sa bahay at magbago ng ugali ay hindi na niya magawa. Ayaw nang baguhin ni Pina ang kanyang nakasanayang masarap na buhay. |
|
INA: Sa nangalilimping mga panauhin ako’y nagpupugay nang buong paggiliw; inihahandog kong taos sa damdamin itong balagtasang itatanghal namin. |
Sa isang bakuran, may ilang punungkahoy na may kanya-kanyang katangian. Mabunga ang Santol, mayabong ang Mangga, mabulaklak ang Kabalyero, tuwid at mabunga ang Niyog. Ngunit sa isang tabi ng bakuran ay naroroon ang payat na Kawayan. Minsan, napaligsahan ang mga punungkahoy. Tingnan ninyo ako, wika ni Santol. Hitik sa bunga kaya mahal ako ng mga bata. |