Kabuuang Teksto ng Lam-ang (epikong Ilocano) - Page 5 of 17

At nang napasabihan na
Ang lahat ng mga kanugnog na bayan
Pangkat-pangkat baga silang dumating
Na parang manok na nagkukurukyaan
Ang mga Igorot na tatuan.
Kay dami-dami nila
At di na nga mabilang!
Hinaplos ni Lam-ang
Yaong bato ng lawlawigan:
Sa isang lundag
Ng lalaking si Lam-ang
Naroon na siya sa larangan
At pinalakpak na niya
Ang kanyang mga kilikili at singit
Mga hitang magkabila
Mga bisig na kaliwa at kanan
Nitong lalaking si Lam-ang.

At pinaligiran na nila
Ang lalaking si Lam-ang
Ng bilog na sinlaki ng hapag-kainan
At nang napaligiran na siya
Sinimulan na
Ang kanilang sagupaan.
Para sa lalaking si Lam-ang
Parang ulan sa takipsilim
Ang tumutudlang mga sibat
Sinasalo niyang sabay-sabay
Tinatanggap niyang parang hitso
Ang mga sibat na naglilipana.

Di nagtagal at naubusan na
Ang mga Igorot na tatuan
Ng suligi, salapang at sibat
Ngunit di man lamang nila natamaan
Ang lalaking si Lam-ang.
Saka niya sinabi sa kanila:
Gaganti naman ako ngayon
Huhugutin kita kampilan
Sa iyong kaluban.

At isinaksak niya ito sa lupa
At yaong lupang kumapit sa kampilan
Ay kanyang kinain
Pagkat ito'y mabisang panlaban
Sa anting-anting nila.
Ngayon nama'y kanyang sinabi:
Ay mga Igorot na tatuan,
Humanda na kayo ngayon!
At kanyang kinawayan
Ang ipo-ipo
At dito siya sumama.
Minsan lamang siyang sumalakay
Na waring naniniba ng punong saging
Magkabilang talim at tumalab
Paulos at paurong
Yaong sandata ni Lam-ang
Napatay silang lahat
At isa lamang ang natira!

At kanyang pinaglaruan
Saka niya sinunggaban
Yaong Igorot na tatuan
Saka ito pinagsabihan:
Ito na ang iyong katapusan!
Ito'y kanyang binungi
Saka pa binulag
Saka pinutulan ng tainga
Pinutulan pa ng mga kamay.
Pagkatapos binitiwan niya
Yaong Igorot na tatuan.
At di man lamang niya kinaawaan
Ang kanyang pinaglaruan:
Upang maalala ako
Ng mga kalahi mo't kamag-anak,
At bibigkisin ko rin itong mga sibat
Na nasamsam ko sa Kaigorotan
Bilang mga alaala.
Ngayon lilisanin na kita
Larangang pinaglabanan.

Naggayak nang lumisan
Ang lalaking si Lam-ang
At umuwi siya
Sa ina niyang si Namongan.
At nagmistulang ilog ng Vigan ^[15]
Ang umagos na dugo
Ng mga Igorot na tatuan.