Kabuuang Teksto ng Lam-ang (epikong Ilocano) - Page 14 of 17

At ngayon sinabi ni Lam-ang:
Ina, halina't tayo'y lumulan
Sa isa sa mga sasakyan.
At nang nakasakay na sila
Sa kanilang balangay ^[28]
Agad nang niladlad
Yaong layag ng sasakyan.
Nang hindi umusad
Yaong dalawang sasakyan
Tinampal ni Lam-ang
Ang likuran ng mga balangay
At naglayag na
Ang dalawang sasakyan.
At nang malapit na sila
Sa daungan ng dalampasigan
Nagpaputok si Lam-ang
Upang malaman
Ni Donya Ines Cannoyan
Na dumating na si Lam-ang.
Sinabi rin ni Cannoyan:
Ay amang pinagkakautangan
At inang kong Unnayan,
Narito na pala ang caca
Ang lalaking si Lam-ang
Pagkat pumutok na sa dalampasigan
Ay amang pinagkakautangan
At inang Unnayan,
Maggayak na tayo
At salubungin natin
Ang lalaking si Lam-ang.

Agad na nga silang lumakad
Nagtungo't nakarating
Sa gilid na dalampasigan
At naroon nang naghihintay
Ang lalaking si Lam-ang
Kasama ang kanyang ina
At sinabi ni Cannoyan:
Bilisan mo, magmadali ka
Kasi, caca Lam-ang,
Iabot mo sa akin ang iyong kamay
At tayo'y magyakap
Pagkat labis na ang kasabikan
Ng babaing si Cannoyan.
Ay kasi, caca Lam-ang
Paahunin mo na silang lahat
Ang inyong mga kababayan
Nang makapagbihis na sila.
Ang ibibigay kong mga damit
Ay sa inyo na rin,
Wika ni Cannoyan
Sa mga kababayan ni Lam-ang.

Ito ang sinabi
Ng babaing si Namongan:
Ay kaibigang balae
Senyora Unnayan,
Ngayo'y dapat na tayong umuwi
Sa bahay na pinanaugan
Sa bayan ng Calanutian.
At naggayak na nga sila
At nang kanilang narating
Yaong bahay na pinanaugan
Ni Donya Ines Cannoyan
Nagpahinga na silang lahat.

Nang kinabukasan
Araw ng Lunes
Nagbihis ng buong inam
Si Donya Ines Cannoyan.
At isinuot niya ngayon
Yaong tsinelas na may burda
Singsing niyang solitaryo
At paineta niyang lima
At pulseras niyang dalawa.
Gayon din ang ginawa
Ng lalaking si Lam-ang
Isinuot din niya
Ang pantalon niyang may sintas
At baro niyang may burda
At panyo niyang pinalamutian
Tsinelas niyang binurdahan
At sambalilo niyang buli.

Saka sila lumakad
Inihatid sila ng musika
Hanggang simbahan, habang
Parang puputok ang mga batingaw.
At nang nakarating na sila
Sa papuntahang simbahan
Pumanaog na nga
Yaong padre kurang magkakasal.
Agad na nga silang
Nagtungo sa altar
At di nagtagal
Nagsimula ang misa.

At nang tapos na ang misa
Tumayo at lumabas na
Itong mag-asawa
Ang lalaking si Lam-ang
At ang babaing si Cannoyan.
At sinabi ni Unnayan:
Ay kaibigang balae,
Samahan natin silang maglakad.
At nang humakbang
Si Donya Ines Cannoyan
Sa bawat hakbang ay may putok
At ang usok ng baril ni Lam-ang
Ang kanyang pinayong
Halos mabasag na ang mga batingaw.

At nang nakarating na sila
Sa bahay na kanilang pinanaugan
Sumunod ang karamihan
Sa pangkat ni Lam-ang.
Di nagtagal
Sinimulan ang sayawan
Ng lahat ng mga kababayan
Ng lalaking si Lam-ang
At gayon din ng mga kababayan
Ng babaing si Cannoyan
At sinayaw nila
Ang pandanggo at sagamatikan.