Ibong Adarna - Page 7 of 47

133. Sa caniyang pagmamalas

sa dahong nagsisiquintáb,

gayon din naman ang lahat

na anaqui'i, guintóng uagás.

134. Ay ano'i, caguinsa-guinsá

na sa panonoód niya,

ay parang pinucao bagá

ang caniyang ala-ala.

135. Tinutóp nanga ang noó

at nag uica nang ganito,

abá at nalimutan co

yaóng bilin nang leproso.

136. Sa ibabá'i, tumingin siya

ay may bahay ngang naquita,

lumacad na capagdaca

itóng príncipeng masiglá.

137. Nang dumating sa hagdanan

napatano capagconan,

capagdaca ay dumungao

isang ermitañong mahal.

138. Pinapanhic na sa bahay

ang príncipeng si don Juan,

at ang ermitaño naman

ang pagcai'i, inilagay.

139. Umupo na sa lamesa

nagsalo silang dalaua,

ay sa príncipeng naquita

tinapay na limos niya.

140. At nag-uica capagdaca

sa loob niyang mag-isa,

itong tinapay cong dalá

ay baquit narito baga.

141. Yaóng aquing linimosán

leprosong gagapang-gapang,

sacá dito'i, ibá naman

ermitaño ang may tangan.

142. Ngayo'i, hindi maisip co

sa Dios itong secreto,

anaqui'i, si Jesucristo

ang mahal na ermitaño.

143. Nang matapos ang pagcain

ermitaño ay nagturing,

don Jua'i, iyong sabihin

cun anong sadyá sa aquin.

144. Isinagot ni don Juan

sa ermitañong marangal,

gayon po'i, iyong paquingan

at aquing ipagsasaysay.

145. Ang sadyá co po aniya

dahil sa ibong Adarna,

igagamót na talagá

sa hari pong aquing amá.

146. Ang sagot nang ermitaño

don Juan iyang hanap mo,

maghihirap cang totoo

at ang ibo'i, encantado.

147. Isinagót niya naman

cahit aquing icamatáy,

ituro mo po ang lugar

at aquing paroroonan.

148. Ang sagot nang ermitaño

don Jua'i, maquiquita co,

na cun bagá nga totoó

ang pagsunód sa amá mo.

149. Ang cahoy mong naraanan

cauili-uiling pagmasdan,

yaon ang siyang hapunán

nang ibon mong pinapacay.

150. Na cun siya'i, dumating na

sa cahoy ay magcacantá,

at ang gabi'i, malalim na

ualang malay cahit isá.

151. At cun yao'i, matapos na

nang caniyang pagcacantá,

pitó naman ang hichura

balahibong maquiquita.

152. Ay nang iyong matagalán

pitóng cantang maiinam,

quita ngayon ay bibiguian

nang maguiguing cagamutan.

153. Naito at iyong cuha

pitóng dayap at navaja,

ito'i, siyang gamót bagá

na sa ibong encantada.

154. Balang isang cantá naman

ang catauan mo'i, sugatan,

at sa dayap iyong pigán

nang di mo macatulugan.