Sa oras ng pagluluwal ng sanggol, kung hinihingi ng pagkakataon na isa lamang ang dapat mailigtas ay sino sa dalawa ang marapat na mabuhay… ang inang magluluwal o ang sanggol na isisilang? - Page 3 of 6

PABLO:

Ang gaya kong tapat, wagas, kung sumuyo at magmahal,
Isa lamang ang babaing iibigin habang buhay;
Hindi mo na ba natatalos na asawa ay katambal,
At kapilas nitong dibdib kung tawagin at turingan;
Kung nais mong ang lalaki’y mamighati at malumbay,
Iwalay mo at ilayo ang butihin niyang ginang.

Sa negosyo, katalo ko, kung tubo ang hinahangad,
Kapag wala ang puhunan ay wala ring matatanggap;
Ang halamang nakatanim, di sisibol ang bulaklak,
Kung patay nga’t walang dagta iyang punong nag-uugat;
Mag-asawang nagsasama’y di bibilang niyang anak,
Kung wala nga iyang inang minamahal na kabiyak.

Kaya nga ba ang mag-ina, kung masuong sa panganib,
Sa pagdamay noong ama, asawa ang sinasagip.
Pagkat talos ng lalaki na anak ay nakakamit,
Nang dahil nga sa babaing kapilas ng kanyang dibdib;
Nawala man iyang sanggol, wala ka pang pagtangkilik,
Di katulad ng asawang pinuhunan ay pag-ibig!

ELENA:

Ngayon ko nga napagkurong ikaw’y amang walang habag,
Sa dugo ng iyong dugo, winaglit mo’t di nilingap;
Di ko yata maatim na masawi iyang anak,
Pagkat ako’y isang inang sa bunso ko ay naghirap;
Kasukdulang ikamatay, tanggapin nang maluwag,
Alang-alang sa sanggol kong isisipot sa liwanag!

Pakinggan mo, katalo ko ang dalangin kay Bathala,
Ng kahit na sinong ina, kapag anak ay malubha;
“Diyos ko pong mahabagin, sa bunso ko ay maawa,
Ako na po ang kunin mo’t hindi ako sasansala!”
Ito’y isang katibayan na ang ina ay dakila,
At katumbas noong anak, buhay nilang mawiwika.

Buhayin mo yaong sanggol, kahit ina’y sumalangit,
Pagkat sadyang sa matanda’y bata naman ang kapalit;
Katulad ng bagong taon, ang luma ay nawawaglit,
Kung may ibang dumarating ang datiha’y umaalis;
Ang damit man sa katawan, kung marumi at marungis,
Ang malinis at bago pa, ang marapat na ibihis!