Dapat ba o Hindi Dapat Mag-asawa Agad ang Isang Tao? - Page 4 of 7

PABLO:

Katalo kong binibini’y dapat sanang maunawa
Na maraming nagagawa ang maagang magsimula.
Iyang taong nag-asawa kung kalian pa tumanda,
Isa pa lang iyang anak, kumakalog na ang baba.
Ang maagang mag-asawa’y nagtatamo niyang pala,
Pagkat agad na tumupad sa utos nga ni Bathala.

Sa gulang kong ito ngayo’y katamtaman na kasalin,
Magkaanak man ng sampu, ang magula’y bata pa rin;
Mag-aral man nang matagal, panganay na naging supling,
Nagagawang maituga kung hangad na pagtuluyin;
Ligaya ng mga anak, kung magulang tumitingin,
Ay bata pa at malakas, hanggang sila’y pagtapusin.

Kung gulang mo ay tatlumpu, saka lamang pakakasal,
Maliit pa iyang anak, ulyanin ka nang magulang;
Sa halip na iyang supling ay matuto kung mag-aral,
Sa tumandang ama’t ina ay magsilbing tagaakay;
Kaya’t iyang mag-asawa nang maaga ay mainam,
Hindi tulad ni Elenang ang gusto pa ay gumulang.

ELENA:

Hindi pala nababatid nitong aking kabalagtas,
Kung nais na mag-asawa’y may tuntunin tayong batas;
Kung wala kang hustong gulang at menor pang tinatawag,
Hindi pwedeng magpakasal, kahit ikaw ay magbayad;
Kailanga’y pahintulot ng magulang ay igawad,
Kung ibig na ang kasalanan ay matuloy at matupad.

Pagkat tayong mga anak, ay wala pang karapatan,
Magpasiyang mag-asawa, kung wala sa hustong gulang;
Tayo pa ri’y nasasaklaw nang tangkilik ng magulang,
Hanggang tayo ay tumanggap ng magandang mga aral;
Pagkat tayo kung malihis sa landas ng kabutihan,
Magulang ang sisihi’t bagsakan ng kasalanan.

Kaya naman ang magulang, sa anak ay may tungkulin,
Bago muna mag-asawa ay turuan sa gawain;
Upang anak sa asawa, kung sumama’t makapiling
Ay hindi nga mapintasan ng sino mang kasamahin;
Kaya’t ikaw, Mang Pablitong katalo ko sa bigkasin,
Umayon ka sa panig ko nang matumpak ng landasin.