Kabanata 12: Batas ng Lahat ng Relihiyon

146   Nang muling mamulat ay nagitlahanan,
Sino? Sa aba ko't nasa Morong kamay!
ibig na iigtad ang lunong katawan,
nang hindi mangyari'y nagngalit na lamang.

147   Sagot ng gerero'y Huwag kang manganib,
sumapayapa ka't mag-aliw ng dibdib;
ngayo'y ligtas ka na sa lahat ng sakit,
may kalong sa iyo ang nagtatangkilik.

148   Kung nasusuklam ka sa aking kandungan
lason sa puso mo ang hindi binyagan;
nakukutya akong 'di ka saklolohan
sa iyong nasapit na napakarawal.

149   Ipinahayag ng pananamit mo,
taga-Albanya ka at ako'y Persiyano;
ikaw ay kaaway ng baya't sekta ko,
sa lagay mo ngayo'y magkatoto tayo.

150   Moro ako'y lubos na taong may dibdib
at nasasaklaw rin ng utos ng Langit;
dini sa puso ko'y kusang natititik
natural na ley-ing sa aba'y mahapis.

151   Anong gagawin ko'y aking napakinggan
ang iyong pagtaghoy na kalumbay-lumbay,
gapos na nakita't pamumutiwanan
ng dalawang ganid, ng bangis na tangan.

152   Nagbuntung-hininga itong abang kalong
at sa umaaliw na Moro'y tumugon,
Kundi mo kinalag sa puno ng kahoy,
nalibing na ako sa tiyan ng leon.

153   Payapa na naman disin yaring dibdib,
napagkikilalang kaaway kang labis;
at 'di binayaang nagkapatid-patid
ang aking hiningang kamataya't sakit.

154   Itong iyong awa'y 'di ko hinahangad,
patayin mo ako'y siyang pitang habag;
'di mo tanto yaring binabatang hirap,
na ang kamatayan ang buhay kong hanap.

155   Dito napahiyaw sa malaking hapis
ang Morong may awa't luha'y tumagistis;
siyang itinugon sa wikang narinig,
at sa panlulumo'y kusang napahilig.

Nang matauhan si Florante, sinabi ni Aladin na huwag siyang mag-alala dahil ligtas na siya. Sa di inaasahan, sinabi niya sa gererong Moro na sana ay hinayaan na lamang siyang mamatay. Hindi akalain ni Aladin na ganito ang sasabihin ng binata sa kanya.

Learn this Filipino word:

malamíg ang kamáy