Artikulo VI: - Page 4 of 5

Ang mga puno ng mga kagawaran, sa kanilang sariling pagkukusa na kasang-ayon ang Pangulo, o sa kahilingan ng alin man sa dalawang Kapulungan, gaya ng dapat itadhana ng mga alituntunin ng bawat Kapulungan, ay maaaring humarap at dinggin ng gayong Kapulungan hinggil sa ano mang bagay na nauugnay sa kanilang mga kagawaran.  Ang mga nakasulat na katanungan ay dapat iharap sa Pangulo ng Senado o sa Ispiker ng Kapulungan ng mga Kinatawan tatlong araw man lamang bago sumapit ang kanilang nakatakdang pagharap.  Ang mga interpelasyon ay hindi dapat na tungkol lamang sa naiharap na mga katanungang nakasulat kundi maaari ring sumaklaw sa iba pang mga bagay-bagay na kaugnay nito.  Kapag kakailanganin ng kapanatagan ng Estado o ng kapakanang pambayan at ito ay ilalahad nang nakasulat ng Pangulo, ang pagharap ay dapat isagawa sa isang sesyong tagapagpaganap.

1. Ang Kongreso, sa pamamagitan ng botong dalawang katlo ng dalawang Kapulungan na magkasamang natitipon sa sesyon sa magkahiwalay na pagboto, ay may tanging kapangyarihang magpahayag ng pag-iral ng kalagayang digma.
2. Sa mga panahon ng digma o iba pang pambansang kagipitan, ang Kongreso, sa pamamagitan ng batas, ay maaaring mag-awtorisa sa Pangulo, sa isang natatakdaang panahon at sa ilalim ng mga paghihigpit na maaaring ilagda nito, gumamit ng mga kapangyarihang kinakailangan at naaangkop upang isagawa ang idiniklarang pambansang patakaran.  Matangi kung bawiin nang lalong maaga sa pamamagitan ng kapasyahan ng Kongreso, ang gayong kapangyarihan ay mawawala sa susunod na pagtitindig ng pulong.

Ang lahat ng mga panukalang-batas sa laang-gugulin, rentas o taripa, mga panukalang-batas na nagpapahintulot ng pagdaragdag ng utang na pambayan, mga panukalang-batas na may bisang lokal, at mga panukalang-batas na pansarili ay dapat magmula sa Kapulungan ng mga Kinatawan lamang, ngunit ang Senado ay maaaring magpanukala o sumang-ayon sa pamamagitan ng mga susog.

1. Maaaring hindi dagdagan ng Kongreso ang mga laang-gugulin na inirekomenda ng Pangulo para sa pagpapakilos ng Pamahalaan ayon sa tinukoy na badyet.  Dapat itakda ng batas ang anyo, nilalaman, at paraan ng paghahanda ng badyet.
2. Hindi dapat mapaloob ang ano mang tadhana o pagsasabatas sa panukalang-batas ng pangkalahatang mga laang-gugulin matangi kung ito ay tumutukoy sa isang partikular na laang-gugulin doon.  Ang ano mang gayong tadhana o pagsasabatas ay dapat sumaklaw lamang sa tinutukoy na laang-gugulin.
3. Ang pamamaraan sa pagpapatibay ng mga laang-gugulin para sa Kongreso ay dapat sumunod nang mahigpit tulad ng sa pamamaraan ng pagpapatibay ng mga laang-gugulin para sa ibang mga kagawaran at sangay.
4. Ang isang tanging panukalang-batas ng laang-gugulin ay dapat tumukoy sa layuning pinag-uukulan nito, at dapat tustusan ng mga pondong aktwal na magagamit na pinatunayan ng Pambansang Ingat-yaman, o lilikumin sa pamamagitan ng kinauukulang panukalang rentas na nakapaloob doon.
5. Hindi dapat magpatibay ng isang batas na magpapahintulot ng ano mang paglilipat ng mga laang-gugulin; gayon man, ang Pangulo, ang Pangulo ng Senado, ang Ispiker ng Kapulungan ng mga Kinatawan, ang Punong Mahistrado ng Kataastaasang Hukuman, at ang mga puno ng mga Komisyong Konstitusyonal ay maaaring pahintulutan sa pamamagitan ng batas na dagdagan ang alin mang aytem sa panukalang-batas ng pangkalahatang mga laang-gugulin ukol sa kani-kanilang tanggapan mula sa natipid sa ibang mga aytem ng kani-kanilang mga laang-gugulin.
6. Ang mga pondong diskresyonaryo na inilaan para sa partikular na mga opisyal ay dapat na ipambayad lamang ukol sa mga layuning pambayan na patutunayan ng nararapat na mga botser at sasailalim ng mga panuntunan na maaaring itakda ng batas.
7. Kung sa katapusan ng alin mang taong pisikal, ang Kongreso ay hindi makapagpatibay ng panukalang-batas ng pangkalahatang mga laang-gugulin ukol sa pumapasok na taong piskal, ang panukalang-batas ng pangkalahatang mga laang-gugulin ukol sa nakaraang taong piskal ay dapat ituring na muling napagtibay at dapat manatiling umiiral at may-bisa hanggang sa mapagtibay ng Kongreso ang panukalang-batas ng pangkalahatang mga laang-gugulin.

1. Ang bawat panukalang-batas na pinagtibay ng Kongreso ay dapat sumaklaw sa isang paksa lamang na dapat nakalahad sa pamagat nito.
2. Hindi dapat maging batas ang ano mang panukalang-batas na pinagtibay ng alin mang Kapulungan matangi kung ito ay mapagtibay sa tatlong pagbasa sa magkakahiwalay na araw, at ang nakalimbag na mga sipi nito sa pangwakas na anyo ay naipamahagi na sa mga Kagawad nito tatlong araw bago mapagtibay ito, maliban kung ang Pangulo ay magpapatunay sa pangangailangan ng madaliang pagsasabatas nito upang matugunan ang isang pambayang kalamidad o kagipitan.  Sa huling pagbasa ng isang panukalang-batas, hindi dapat payagan ang ano mang susog dito, at ang pagbobotohan hinggil dito ay isasagawa kagyat pagkaraan nito, at itatala sa Journal ang mga Oo at mga Hindi.