Tinig ng Bagong Pilipino
ni Nenita Papa
(Sabayang Pagbigkas)
Impit yaong tinig, mahina, mariin
waring nanunuot
Sa damdami't diwa, nitong aking pusong
pilit kumikirot,
Dahil sa siphayong tinamo sa madla
at sama ng loob
Nabigong pag-asang, kay tagal inasam
ay naghihimutok.
Iyan ay kahapon -- tinig ng kahapong
nais ay buhayin
Sa isang pangarap, mailap sa awari't
malayong marating
Nitong Pilipino, ang mga hangari't
mga salamisim
Hayu't lumilipad sa alapaap at
mga panainorin!
Ako'y Pilipino may diwang malaya't
pusong naghahangad
Muling isinilang at muling nabuhay
sa isang pangarap
Nakapagtataka! Narito! Sumulpot
sa sangmaliwanag
Nagkulay luntian, nagpilit mabuhay
sa gitna ng hirap.
Ako! Ako na nga! Isang Pilipinong
kay hina ng tinig
Tinig ng kahapong, sa kalawaka'y
bahagyang marinig
Ngayo'y maligaya at halos isigaw
sa buong paligid
Ako'y Pilipino, Bagong Pilipino,
sa inyong pangmasid!
Itong pag-iisip, malusog, malaya
bukas at mayaman,
Yaring aking pusong busog sa pag-ibig
banal at dalisay
Tanging layunin ko't mga pagsisiskap
dulo'y kaunlaran
Ang lahat ng ito, bayang minamahal,
aking iniaalay.
Lakas nitong bisig, lusog ng katawan
tibay ng damdamin
Aking kasangkapan sa muling paghawan
landas na madilim
Pagsisikapan ko't ipinangangakong
muling pagyayamanin
Bundok na nahubdan, bukid na tiwangwang
pilit bubuhayin
Eto ako ngayon at muling nagising
biglang nagulantang
Matang nakapikit, aking idinilat
sa mga kamalian
Minsa'y naging hangal, bulag na sumunod
kaliwa o kanan
Ni hindi inisip kung saan hahantong
tinaluntong daan.
Sa harap ng salamin ako ay tumayo
at aking namalas,
Yaring kaanyuang, maganda at tindig
makisig, mabulas,
Larawang nakita'y labis na humanga
sa mukha'y nabakas
Ang pagmamalaki, ng bago mong anak,
Inang Pilipinas.