Ang Magandang Dilag at ang Kuba - Page 2 of 2

Bago pa lang tayo isinilang sa lupa, nagkita na tayo.  Parati tayong magkasama at maligayang-maligaya.  Hindi pa ganito ang itsura ko.  Hindi ako kuba at hindi ganito ang aking mukha.  Isang araw, tinawag tayo ng Anghel.  Oras na raw upang tayo’y isilang sa lupa.  Ngunit may mga pagbabago.  Ako raw ay mapupunta sa pamilyang dukha.  At ikaw ay mapupunta sa pamilyang may kaya sa buhay, ngunit kapalit niyon ay ang pagbabago ng iyong anyo.  Ikaw raw ay isisilang na isang kuba at pangit.

Anong ibig mong sabihin?

Nakiusap ako sa Anghel na sa akin na lang ibigay ang mapait na kapalaran.  Hindi ko matitiis na isilang kang ganito.  Ang sabi ko sa Anghel, kahit sa dukhang pamilya ako mapunta, kayo kong magsikap at umunlad.  At nang tanungin niya ako, papaano ang pangit kong itsura at pagiging kuba?  Hindi ko na raw mababago iyon.  Wala raw babaing magkakagusto sa akin.  Totoo iyon.  Pero malaki ang tiwala ko na matatagpuan kita.  At kapag naalala mo ang aking ginawa para sa iyo ay mamahalin mo rin ako.

Ganoon nga ang nangyari.  Dahil sa ikinuwento ng kuba sa magandang dilag, binigyan ito ng pagkakataon ng dilag na makapanligaw at mapatunayan ang pagmamahal nito.

At sa bandang huli nga, ang kuba pa ang umani ng matamis na oo ng magandang dilag.

Sila’y ikinasal at naging maligaya ng isa’t isa.