Tatlong Lalaking Luko-luko
May isang binatang nagmana ng sandaang ulo ng baka nang mamatay ang kanyang mga magulang. Siya’y naging malungkutin kaya ninais niyang mag-asawa. Siya’y nagpatulong sa kanyang mga kapitbahay sa paghanap ng makakasama habang buhay.
May kapitbahay na naghimatong sa kanya, May nakita akong dalagang kanais-nais para sa iyo. Siya’y maganda, mahusay at matalino. Ang kanyang ama ay napakayaman at nagmamay-ari ng anim na libong ulo ng hayop.
Ang lalaki ay natuwa nang marinig ang balita at nagtanong, Gaano ang ibabayad na dote?
Gusto ng ama’y isang daang baka,
ang sagot.
Sandaang baka? Iyan lamang ang bilang ng aking mga hayop! Paano kami mabubuhay? Tanong ng binata.
Pasyahan mo at sasabihin ko sa ama ang iyong kasagutan sa lalong madaling panahon, sabi ng kapitbahay.
Nag-isip ang binata at nagsalita, Hindi ako maaaring mabuhay na wala siya. Siya’y aking pakakasalan! Sabihin mo sa ama.
Sa madali’t sabi ang dalawa’y pinagtaling-puso. Sila’y namuhay nang sarili at dumating ang pagkakataong sila’y naubusan ng pagkain kaya ang lalaki’y nagpastol ng hayop para sa kapitbahay upang may maipag-agdong-buhay. Ang kanyang kinikita ay hindi sapat sa buhay-maharlika ng asawa.
Isang araw, nang ang babae ay nakaupo sa labas ng tahanan, may isang di-kilalang dumating na naganyak ng kanyang kagandahan. Siya’y nagpahayag ng kanyang paghanga at pag-ibig. Ang sagot ng babae’y magbalik ang lalaki sa ibang araw.
Lumipas ang ilang buwan. Ang ama ng babae ay dumalaw sa anak. Ang babae ay napahiya sapagkat walang pagkaing maialok sa ama. Nagkataong noon ding araw na iyon ay siya ring pagdating ng lalaking nag-alok ng kanyang pag-ibig. Napa-oo ang babae sa lalaki kung ang huli ay magbibigay ng karneng lulutuin para sa pagkain ng kanyang ama.
Nang magbalik ang mangingibig, siya’y may dalang ulam. Niluto ito ng babae. Siya namang pagdating ng asawa. Ang tatlo’y nagsalo sa hapag samantalang ang lalaking mangingibig ay nasa labas. Inanyayahan ng asawang lalaki ang estranhero na umupo at sumalo sa pagkain.
Nang ang lahat ay handa na sa mesa, nagsalita ang babae, Magsikain kayo, mga hangal! Pulos kayong luko-luko!
Bakit ‘kamo kami’y luko-luko?
ang sabay-sabay na usisa ng tatlo.