Ang Alamat ng Bundok Pinatubo - Page 3 of 3

Nakalaan sa inyo ang aking paglilikod, mahal na Datu, magalang na badya niya.

Nakalaan akong magbigay ng kaukulang gantimpala.  Humiling ka kahit anong bagay kapag nagtagumpay ka.  Lunasan mo ang suliranin ng kaharian, Prinsipe ng Pangasinan, pahayag ng Datu.

Wala po akong hinihintay na gantimpala, aking Datu.  Tayo na sa labas.

Si Alindaya na noo’y magaling na ay naganyak sa tinig ng panauhin.  Sumilip siya sa siwang ng pintuan.  Malakas na malakas ang pitlag ng puso ng dalaga.

Nanaog ang Datu pati ang prinsipe.  Madali nilang sinapit ang paanan ng bundok.

Sa isang kisapmata, binunot ng prinsipe ang bundok.  Parang pagbunot lamang ng isang maliit na punong-kahoy.  At sa isang iglap din, ipinatong niya iyon sa kanyang likod na walang iniwan sa pagbalikat ng tinudlang baboy-ramo.  Mabilis din siyang humakbang na papalayo at ihinagis ang bundok sa lugal na kinaroroonan nito ngayon.

Bumalik ang prinsipe at ang Datu sa palasyo sa gitna ng pagbubunying mga tao.  Galak na galak ang kaharian.  Pagdating sa palasyo, niyakap ng Datu ang prinsipe.  Iniutos niya ang malaking pagdiriwang para sa karangalan ng prinsipe noon ding gabing iyon.

Gabi ng kasiyahan, nagsasayaw noon ang prinsesa pagkat nahilingan ng amang Datu.  Walang alis ang tingin ng prinsipe sa magandang mananayaw.  Nabatubalani siya ng magandang prinsesa.  Walang humpay ang palakpak ng prinsipe matapos ang pagsasayaw nito.

Kiming umupo ang prinsesa sa tabi ng Datu.  Siya’y tahimik na nakatungo.

Ang aking anak, si Prinsesa Alindaya, mahal na prinsipe, nakangiting pagpapakilala ng Datu.  Yumukod ang prinsipe at ang prinsesa nama’y nag-ukol ng matamis na ngiti.

Walang alis ang paningin ni Prinsipe Malakas sa dalaga.  Hindi matagalan ng prinsesa ang kabigha-bighaning titig ng prinsipe.

May sasabihin ka, Prinsipe Malakas? tanong ng hari upang basagin ang katahimikan.

Hinihingi ko ang inyong pahintulot na makausap ko ang mahal na prinsesa, mahal na Datu, ang hiling ng prinsipe.

Higit pa sa riyan ang maibibigay ko, sang-ayon ng Datu.

Hindi nagtagal at nasaksihan sa Masinlok ang marangyang kasal nina Prinsesa Alindaya at Prinsipe ng Pangasinan.  Nagsaya ang kaharian sa loob ng anim na araw.

Samantala, ang guwang na nilikha ng pagkabunot sa bundok ay napuno ng tubig ito’y naging isang lawa.

Naging maganda at matulain ang lawang ito na tinawag ng mga tao na Lawa ni Alindaya sapagkat nagpapagunita ng kagandahan ng prinsesa at ng pag-ibig niyang siyang dahilan ng pagkakaron ng Bundok na Pinatubo.