Si Biuag at Malana - Page 3 of 3

Pinilit niyang ibuka ang bunganga ng buwaya at hinamon si Malana na lumukso sa ilog.  

Tinanggap ni Malana ang hamong iyon ni Biuag.  Sa kanyang paglukso mula sa tuktok ng bundok ay sinalubong sa himpapawid ng dalaga si Malana.  Ito’y ginawa niya upang hindi mapahamak si Malana.  Tiningnan ng dalaga si Biuag at sinabing : Pinatunayan mong isa kang duwag dahil nagpatulong ka sa isang buwaya.  Nais kong ipaalam sa iyo, ako ang anak ng diyosang nagkaloob sa iyo ng mga kapangyarihan.  Hindi ka karapat-dapat sa mga bigay sa iyo ng aking diyosang Ina.

Sa tulong ng kanyang mahiwagang patpat, ang lahat ng mga taong naroon ay kanyang binasbasan, maging si Malana, pumaimbulong sila sa kalangitan kung saan naroon ang kaharian ng hangin at siya ang mahal sa Reyna.  Sa tindi naman ng pagkapahiya, nilunod ni Biuag ang kanyang sarili sa ilog.  At siya ay hindi na nasilayan mula noon.  Pinaniniwalaan ng mga tagaroon na ang kaluluwa ni Biuag ay namamahay sa dalawang kakatwang bundok ng Il-Luru.