Inulila ng Liwanag

Ang mata ko'y laging may luha at inulila ng liwanag,
Nagdaramdam sa bawat oras pagka't sawi na sa pangarap;
Ang tangi kong yaman na lamang sa pag-awit ko
Ay laging naghihintay ng giliw at pagmamahal.

Bakit ako magdaramdam kung iyan ang palad kong taglay?
Kahit ano ang kasapitan tatanggapin ko ng lubusan.
Kahit sa iyo'y umaga na, sa aki'y gabi pa rin ng dusa;
Walang aliw at ligaya ang buhay kong iniwan na ng pag-asa.