Ikaapat na Bahagi

Sa kaharian naman ng Berbanya ay nagdadalamhati si Donya Leonora sa tila patay na si Don Juan dahil sa tagal ng pagkakawala nito.  

Samantala, si Don Juan ay limang buwan nang naglalakbay.  Sa kanyang paglalakbay ay nakita niya ang isang ermitanyo na hanggang baywang ang balbas.  Binigyan ni Don Juan ang matanda ng kapirasong damit.  Nagulat ang ermitanyo pagkakita sa damit, sabay sinabi nitong, Hesus na Panginoon ko, isang galak ko na itong pagkakita sa baro Mo.

Ipinaliwanag ni Don Juan sa ermitanyo kung anong dahilan at siya naparoon sa lugar na iyon.  Ayon sa kanya, hinahanap niya ang kaharian ng Delos Cristal, ngunit wala naman nakakaalam kung saan ito.  Sinabi ng ermitanyo na magpunta siya sa ikapitong bundok na kinaroroonan ng isang matandang ermitanyo at doo'y magtanong.

Nang makarating na siya sa matandang ermitanyo, tinanong niya kung saan makikita ang kaharian ng Delos Cristal.  Ngunit hindi din alam nito kung saan matatagpuan iyon.  Kaya’t tinanong ng ermitanyo ang kanyang mga alagang ibon at isang agila.  Sinabi ng agila kung saan matatagpuan ang kaharian.  Laking tuwa ni Don Juan dahil makikita na niya ang kaharian ng Delos Cristal at higit sa lahat si Donya Maria Blanca na may higit na kagandahan.

Sumakay si Juan sa likod ng agila at sila ay lumipad na.  Narating nila ang kaharian ng Delos Cristal.  Sinabi ng agila kay Juan na huwag kakalimutan ang kanyang bilin: Mamayang ika-apat, ang tatlong prinsesa ay maliligo at nakadamit na kalapati.  Ikaw ay magtago at huwag magpapakita.  Pagkasabi ng kanyang habilin, lumipad na ang agila.  Iniwan na sa kaharian ng Delos Cristal si Juan.

Dumating nga ang tatlong prinsesa sa oras na binanggit ng agila.  Ang kagandahan ni Donya Maria ay talagang kaakit-akit.  Sabay-sabay na naligo ang tatlong prinsesa.  Habang naliligo, lumabas ang kapilyuhan ni Don Juan at tinago ang damit ni Donya Maria.  

Pagkaraan ng ilang sandali, natapos na sa paliligo ang tatlong prinsesa.  At nagsimula nang magbihis ngunit hindi makita ni Donya Maria ang kanyang damit, kaya siya nagalit.

Pagkaraan ng ilang sandali, lumabas na si Don Juan, sabay lumuhod sa harap ni Donya Maria.  Kaagad sinabi ni Juan ang kanyang pag-ibig kay Maria.  Pinatayo siya ni Donya Maria Juan at marahang sinabihan ito na tingnan niyang mabuti ang mga batong nakabakod sa palasyo.  Ang mga iyon ay mga taong naengkanto ng kanyang ama : mga prinsipe, kabalyero at konde.  Naging bato sila dahil hindi sila nakatupad sa iniatas ng kanyang amang hari.

Sinabi ni Maria kay Juan, Mamayang ika-lima, ang aking  ama ay magigising at ikaw ay makikita.  Kapag  tinanong ka kung ano ang sadya mo dito.  Sabihin mong hihingin mo ang kamay ng isa sa mga prinsesa.  Kapag niyaya kang pumanik sa palasyo ay tumanggi ka sapagkat mamamatay ka.  Kung ikaw ay magpapatuloy, kahit na ano ang ipagawa sa iyo ng aking ama ay tanggapin mo.  Ako ang bahala!