Kabanata 25: Pagbabalik sa Albanya at Pagsagip Kay Laura

314   Naging limang buwan ako sa Krotona,
nagpilit bumalik sa Reynong Albanya;
'di sinong susumang sa akay ng sinta,
kundi ang tinutungo'y lalo't isang Laura.

315   Sa gayong katulin ng amin paglakad,
naiinip ako't ang nasa'y lumipad;
aba't nang matanaw ang muog ng s'yudad,
kumutob sa aking puso'y lalong hirap!

316   Kaya pala gayo'y ang nawawagayway
sa kuta'y hindi na bandilang binyagan,
kundi Medialuna't reyno'y nasalakay
ni Alading salot ng pasuking bayan.

317   Ang akay kong hukbo'y kusang pinahimpil
sa paa ng isang bundok na mabangin,
'di kaginsa-ginsa'y natanawan namin,
pulutong ng Morong lakad ay mahinhin.

318   Isang binibini ang gapos na taglay
na sa damdam nami'y tangkang pupugutan;
ang puso ko'y lalong naipit ng lumbay
sa gunitang baka si Laura kong buhay.

319   Kaya 'di napigil ang akay ng loob
at ang mga Moro'y bigla kong nilusob;
palad nang tumakbo at hindi natapos
sa aking pamuksang kalis na may poot!

320   Nang wala na akong pagbuntuhang galit,
sa 'di makakibong gapos ay lumapit;
ang takip sa mukha'y nang aking ialis,
aba ko't si Laura! May lalo pang sakit?

321   Pupugutan dahil sa hindi pagtanggap
sa sintang mahalay ng emir sa s'yudad;
nang mag-asal-hayop ang Morong pangahas,
tinampal sa mukha ang himalang dilag.

322   Aking dali-daling binalag sa kamay
ang lubid na walang awa at pitagan;
ang daliri ko'y naaalang-alang
marampi sa balat na kagalang-galang.

323   Dito nakatanggap ng luna na titig
ang nagdaralitang puso sa pag-ibig;
araw ng ligayang una kong pagdinig
ng sintang Florante sa kay Laurang bibig.