Dapat ba o Hindi Dapat Mag-asawa Agad ang Isang Tao? - Page 3 of 7

PABLO:

Ito palang katalo ko’y sadyang kapos ang isipan,
Pinipilit akong ito’y tumanda pa at gumulang;
Kung ako ba’y magpalamig sa pag-ibig ay kupasan,
Baka kahit sa pindangga, ako’y hindi na tibukan;
Dulo tuloy ang masapit ay tumanda nang hukluban
At kung ako at humina, walang anak na aakay.

Kung ikaw ay nasasabik makapitas niyang bunga
Ng gusto mong punungkahoy, magtanim ka nang maaga.
Kung agad na magpakasal sa hilig na mag-asawa,
Ang supling na hinahangad ay madaling makikita.
Kung malaki na ang anak, habang ikaw ay bata pa,
Tulong ninyo’t pagkalinga’y lubos nilang madarama.

Eh, kung ikaw’y magpatanda’t saka pa magkaanak,
Sasabihing apo mo na ang kilik mo’t iyong hawak;
Sa paano’y uso ngayon ang bata pa’y may kabiyak,
Pagkat singaw ng panahong sadyang hindi maaawat;
Kaya’t hanggang maaga pa’y mag-asawa, kabalagtas,
Nang hindi ka nahuhuli at abutin niyang kunat!

ELENA:

Sa halama’t punungkahoy ang ginamit na batayan
Ng katalong si Pablitong tila waring nalabuan;
Hindi niya napag-isip na sa bunga ng halaman,
Pinipili sa pagpitas, mga hinog at magulang;
Ang kahoy mang pinuputol na gagawing kasangkapan,
Ay magulang at matanda ang matigas at matibay.

Sa maraming kabataang humarap na sa dambana,
Wala pa ngang isang buwan, malimit na ang kasira;
Palibhasa’y murang isip sa ligaya’y hindi sawa,
Hinahanap ng sarili’y dating layaw at paggala;
Kaya pati ama’t ina’y nagsisisi na ring kusa
Kung bakit ang anak nila’y nag-asawang batang-bata.

Lalong hirap sa magulang, kung anak ay magkasupling,
Na di alam mag-alaga at sa sanggol ay tumingin;
Asahan mo’t yaong apo ay sa nunong aturgahin,
Bantay na nga araw-gabi’y tagalaba pa ng lampin;
Kaya’t iyang kabataan, nararapat na alamin,
Mabuti nang magpagulang, bago puso’y pagtaliin.